10 Ocak! Çalışan gazeteciler, ya çalışamayan gazeteciler?

10 Ocak böyle bir gün ilan edilmiş. Haber alma medya basın yayın gazete dergi toplumun yol gösteren feneridir. Elbet basında insanlıkta ki kırılmada yerini almış. 17. yüzyılda başlayan faaliyetler insanlık tarihinde ideolojik sapmalarla da farklı farklı biçimlere bürünmüş. Zamanla iktidara Monarşiye rejime siyasi görüşlere karşı olanlarla, olmayanların sözcülüğünü yapan bir güce dönüşmüş. Şu sıralar bağımsız tarafsız özgür basın bulmak veya sürdürmek çok zor. Monarşi burjuvazi askeri güçler siyasi güçler ideolojik kılıfları olan partiler klise ve din ile toprak ve sanayi feodalleri toplumun çok azınıda temsil etse oldukça etkili oluyor. Sadece dünyada 60 aile dünya nüfusunun yarısının zenginliğine sahip. Her devlet ve millet başlarında demoklesin kılıcı gibi sallanan mafya oligarşi totaliter rejim ve burjuvazinin çıkarlarını kaybetmeme telaşı içindeki faaliyetlerinin etkisinde kalıyor. Bu kaynakların tükenmesi ve paylaşılamaması durumunda basın ne kadar sesini duyurabilir ki? Öyle tekeller oluşmuş ki sigara içki silah uyuşturucu ilaç finans gibi, hiç bir özgür basın bunların karşısında mücadele edemez. Sistemin içinde yer alarak mücadele edemezsiniz. Sadece olmuş bitmiş şeyleri faş edebilir olacakları öngörüyle tespit edip kamuya açıklama zaafına düşerseniz tekere çomak soktunuz diye sizi kapatabilirler para cezası verebilirler siyasi cinayetlere dahil edebilirler ve dahi her şeyi yapabilirler. Bizde Türk Basın tarihinde sadece güçlü patronajların olduğu dönemde sahibinin eteği altında sesini çıkarma lüksüne erişilebilmiştir. Basının gazetecinin ekonomik bağımsızlığı ve özgür çalışma alanı olmadığı sürece hakikati kimse seslendiremez. Basında siyasetin bir parçası olur. Partilere para yardımı yapılıyor ki hiç bir oligark gücün ve sermayenin etkisi altına girmesin diye. O zaman gazetelere niye para yardımı yapılmaz. Ayakta durabilsinler ve gerçekleri haykırabilsin diye. Kimin işine gelir veya gelmez gerçeklerin haykırılması? Ayni partilerin oy oranına göre para yardımı yapılıyorsa gazetelerede para ile satılan tirajlarına bakıp ona göre para yardımı yapılmalı.
Bu güçlü patronaj dönemlerinde 12 Eylül sonrası iktidar partisi ve başbakanı Özal Kıbrıs - İngiliz sermayesiyle ve Asil Nadir vasıtasıyla Türk basınını yandaş basın yapma gayretine girdiysede Türk Oligarşisi buna müsade etmedi. Akim kaldı. Bir çok gazete battı.

Gazeteciler işsiz kaldı. Bugünkü iktidar kısmen bunu başardı. Basının büyük kısmı yandaş basın haline getirilmiş. Muhalif basın ekonomik baskılar altında. O da kendi gücüyle değil başka sermaye güçleriyle ayakta duruyor. Hakikate böyle ulaşamazsınız! Çalışamazsınız. Çalışsanız bile özgür olamazsınız. Ya susacaksınız ya da yandaş basın olacaksınız. Durum bu kadar umutsuz.