Defalarca yazdım, ama yanlışlık devam ediyor. Bir halk bilimcisi olarak bu da beni rahatsız ediyor. Sorun şu:
Büyük halk ozanımız Âşık Daimî’nin AĞLAMA türküsündeki, “GERÇEK KÂMİL OLAN YETER O NURA” dizesi, “KOYUN OLDUM AĞLADIM ARDI SIRA” biçiminde söyleniyor.
Yanlışı ilk kim yaptı, bilmiyorum. Ama neredeyse bütün sanatçılar bu güzel, anlamlı türküyü “koyun”laştırıyor!
*
Önce, “Gerçek âşık olan YETER o nura” biçiminde yazılıp söylenen bu dizedeki “YETER” sözcüğü daha sonra “ERER” olarak da okunmuş olabilir. "ÂŞIK" sözcüğü ise daha sonra bizzat Daimî tarafından "KÂMİL" olarak da okunmuştur. Dolayısıyla bu okuma esas alınmalıdır. Daimî, hiçbir zaman “KOYUN" ifadesini kullanmamıştır.
*
Doğrusu şöyle:
“Daimî’yim her can ermez bu sırra/ Gerçek kâmil olan YETER o nura/ Yusuf sabır ile vardı Mısır'a/ Bu da gelir bu da geçer ağlama”
•
Şöyle de okunabilir:
“Daimî’yim her can ermez bu sırra/ Gerçek âşık olan ERER o nura/ Yusuf sabır ile vardı Mısır'a/ Bu da gelir bu da geçer ağlama”
*
Daimî Baba, YETER O NURA diye okuyor. Şöyle:
FACEBOOK YORUMLAR