HÜZÜN TOPLUYORUM!

ayrı düştük sevgilim
yenildik fermana
yenildik zamana
sanki asır oldu
yollarda yolun gözlüyorum
yine düştüm ardına sevgilim
dağlardan tepelerden kokun geliyor
alıp götürüyor bir deli rüzgâr beni
kaldım çaresiz
bağlardan bahçelerden hüzün topluyorum! 

yüzünü yüzüme sözlemiştim
tez zamanda gelir demiştim
o da özlemiştir demiştim
nerdesin, neredesin
ömrüm eskidi
yüreğim eridi; gelmedin
elbette bir diyeceğim var idi
uzaklaştı gözlerimden gözün sevgilim
her kaşı kemandan hüzün topluyorum!

bir hâyâl kurmuştum
sevdamın eri ben, sultanı sendin
kurda kuşa sormuştum
bilmeyen, tanımayan yoktu
sevinmiştim 
artık yoruldum
hayal de bitti 
dara düştüm
bir yâr için çürüdüm
tutmadın sözünü sevgilim
yine de son bir çare diye sesleniyorum
sil baştan 
telgraf tellerinden umut topluyorum! 

İstanbul, 26 Eylül 2020