Kimimiz kurduğumuz hayallerle uçtuk, uçurttuk ve/veya uçmayı, uçurtmayı denedik.
Kimi kanat taktı hayallerine, kimi teknolojiyi kullandı, kimi duyguda kanatlandı kimi düşüncede. Bir kısım insana nasip oldu belki de hayallerinin gerçekleşerek vücut bulması. Şu var ki her birimiz gerçekliğin farkındaydık. Güzel olan hayaller, aslolan gerçekler, ortaya çıkan, somut olan ise sonuçlardı.

‘‘Yaşamı katlanılır ve yaşanılır kılan hayallerden uzaklaşmak, ruhun renksizlik ve sessizlik kefenine bürünerek nefes almasıdır.’’
Bu yazılı sohbetimizin bu kısmında ipini elimizde tuttuğumuz bireysel hayallerin tanımına değinerek uçma, uçurma ve uçur(t)ma sanatında kısaca gezindik.
Toplumsal ve topluma hitap eden mesleklerde uçma, uçurma ve uçur(t)ma sanatına uzun uzun değinmeye ne uçurtmanın ipi yeter, ne gaz (helyum, hidrojen) ne de kanat takmış ekonominin bol sıfırlı parası yeter.
Ancak şöyle bir dokunup bu mevzuda birlikte uçmazsak olmaz.
Rahmetli Turgut ÖZAL’ın yönetiminde halkı, ekonomiyi yani ülkeyi çağ atlatacağım yaklaşımı ile uçur(t)ma zamanlarında, gerçek yaşamda tanıklık ettiğim minik bir anımı aktaracağım.
Mavinin özgürlüğünde zarafetle kulaç atan Kadıköy – Karaköy Vapuru, köpürttüğü sularda salınarak iskeleye yanaşıyordu. Oturdukları koltuklardan keyifle kalkan yolcular, kimi gözleriyle selamlaşıp, kimi tebessümle bakınıp birer, ikişer toplanarak sırtlarını denizin engin mavisine dönüp yüzlerini yaklaşmakta oldukları iskeleye çevirmişlerdi. Ayakta selam durur gibi iskele ile vapur arasında kurulan ipten (Halat) bağın görevini tamamlamasını bekliyorlardı.
Vapur ile iskele arasında yaklaşık 1 Metre vardı ki üst kattan koşarak inen bir genç kalabalığı yararak: Çekilin, çekilin Özal çağ atlıyor ben de vapur yanaşmadan iskeleye atlayacağım dedi.
Birkaç adım geri çekilip koşar adımla atlayarak uçan adam, trak diye kocaman bir sesle ters dönmüş böcek gibi sırt üstü vapurun zeminine konuverdi.
İnmeye hazırlanan yolcular hayıflanırken olgun yaştaki bir yolcu, oğlum senin çağ atlaman hükümetin bizi uçur(t)masına benzedi dedi. Diğer bir yolcu ise daha yanaşmayan vapurdan atlamasını bilmeyen çağı nasıl atlayacak dedi. Birkaç saniyelik sessizlikten sonra bir diğer yolcu uçarak çağ atlanmıyormuş demek ki, gençliğine güvenip boyundan büyük sıçradı dedi.
Bu arada gencin durumunu merak edenlere not, alnını ovuşturarak doğruldu, o arada iskeleye yanaşan vapurdan yolcuların yardımı ile indi.
Bulunduğu dönemi huzur, sağlık, refah, adil düzen hayalleri ile yaşayan ve insani değerlerin önde olduğu, liyakatın dikkatle uygulandığı, üretime dayalı ekonomiyle kalkındığı, sanatın, kültürün, eğitimin en üst çıtada seyrettiği ve gelecek kaygısı gütmeden yaşam sürdüren toplumlar uçma ve uçurma sanatında başarıyı yakalamışlardır. Bunun aksi durumda sadece boşlukta gezinen hayalleriyle uçur(t)ulmuşlardır.
Ülkelerin bünyesindeki bir çok siyasetçinin hayalinde uçmak, uçarken uçurmak varken vaad ve icralarında gerçekleşen uçur(t)mak oluyor.
Değerli dostlarım; Hayallerimizin, emeklerimizin, sağlığımızın, gücümüzün, geleceğimizin, enerjimizin, velhasıl insana ve insani değerlere dair ne varsa ipi kopan balonlarla uçur(t)ulmaması dileklerimle, güzel gönüllerinize Yağlıboya resmimin bir görselini, ‘‘Güfte Renginde Şiir Ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi ve Youtube’da yer alan bir ( Kaşı biraz öne eğsen https://www.youtube.com/watch?v=hGULYQ5BrfE ) şarkımı bırakıyorum. Hoş kalın, hoşcakalın, sanatla ve sevgiyle kalın. #evdekal
Perihan KOCA

Kaşı biraz öne eğsen - Bir can ağlar Söz ve Müzik Perihan Koca Hüseyni Türkü izle

İNSANLAR
Cehaletin cesaretiyle
Yaktılar, yıktılar
Hırslarının esaretiyle
Kestiler, astılar
Bir gün toprak olacak bedenleriyle
Parsel parsel sattılar
Ne gözleri doydu, ne karınları
Çaldılar, yediler
Ne hayvanı ne doğayı
Ne de insanı
Can bildiler, candan sevdiler
Zehir gibi az
Mikrop gibi çoktular
İnsan kılıklı insanlar
İnsanlıkta yoktular.
Perihan KOCA 12.07.2019 Kadıköy
Perihan Koca
perihankoca.com
sanatinrenkleri.com
[email protected]
[email protected]
Instagram, Twitter ve Facebook