Öküzün Boynuzundaki Dünyaya Bakma Sanatı

‘‘Düz olduğuna inanılan dört köşeli dünya sarı öküzün boynuzları üzerinde idi. Boynuzları yakuttan olan yedi bin ayaklı bu sarı öküz ise kafası karanlığa (kuzeye) bakan bir balığın üzerinde duruyordu. Balık hareket ettiğinde öküz de sarsılır, öküz sarsılınca da dünya sallanırdı.’’

Mitoslarla insanı, tabiatı, yaşamı ve evreni anlamaya, çözmeye, açıklamaya çalışan ilk insanlar dünyanın şimdiki halini görseler acaba neler söylerlerdi? Ne tür mitoslar anlatırlardı?
Günümüzde yaşanan bazı haller, durumlar ve icralarda karşılaştıklarımız bana mitosları hatırlattı.
İşte, aşta, aşkta, yolda, evde, mahallede, kentte, köyde, kırda, bayırda, duyguda, ruhta, sanatta, ekonomide, ilimde, bilimde, siyasette, eğitimde, sağlıkta, düşüncede, yaşamda yani insanın olduğu her yerde ve her şeyde, dünyayı öküzün boynuzlarında görenlerin, gösterenlerin, yöneltenlerin ve yönetenlerin etkilerini görüyoruz.

Üzen, ezen, aşağılayan, bölen, ayrıştıran, yoksullaştıran, yoksunlaştıran, korkutan, şiddete uğratan, tacize göz yuman, adaleti kurutan, sevgiyi soğutan, barışı yok sayan, dili yalanla döndüren, kulağı küfürle dolduran, her türlü zulmü öncelik, görgüsüzlüğü nitelik, ahlaksızlığı özellik gören, uygulayan ve uygulatanların boynuzunda durdukça dünya, daha çok sarsıntılar geçirecek gibi.
İnsanı ve insanlığı eziyete sürükleyen bu zindan fikirlileri öküzün boynuzuna benzetirsek;
Öküz boynuzunu sallıyor, bir tarafta açlık bir tarafta şişkin mideliler toplaşıyor.
Öküz boynuzunu tosluyor insanlık depremi yaşanıyor.

Öküz ayaklarını kıpırdatıyor, doğa da katliam gerçekleşiyor.
Öküz kuyruğunu sallıyor dünyada uzlaşı siliniyor savaş çanları çalıyor.
Nihayetinde öküz öküzlüğünü yaptıkça dünya da insanlık ölüyor, doğa can çekişiyor, hayvan katliam görüyor.

Öküz boynuzlarını parlatıyor, yitip giden insanlık, mutasyona uğrayan doğa, evrimini tamamlayamayan insan, yaşam alanları zapt edilen hayvan modelleri günden güne çoğalıyor.
Öküzün trene baktığı gibi insanlık öküzün boynuzuna bakıyor.
Dünyayı, öküzün iki boynuzu (dudağı) arasında dönüyor sanıyor.
Ne balık olmalı, ne öküz kalmalı, ne öküzün boynuzuna bakmalı, ne de ilmin ışığından ırak olmalı. Bakma sanatını geliştirip görmeyi başarmalı.

Değerli dostlarım; Doğa kadar kendini bilen, hayvan kadar hisseden, insan kadar düşünen, sanat kadar aydınlatan demokrasi çatısında yaşamı güzelleştiren güzelliklerle kalın. Sanatla soluklanacağımız, Sağlıkla canlanacağımız, Adaletle yaşayacağımız, Vicdanla yaşatacağımız, Sporla güçleneceğimiz, Huzurla gülümseyeceğimiz, Sevgiyle besleneceğimiz, emekle güçleneceğimiz, ahlakla ünleneceğimiz, ilimle gelişeceğimiz bugünler ve yarınlar bizlerle olsun.
Bir sonraki yazılı sohbetimizde buluşmak üzere yüce gönüllerinize Yağlıboya resmimin bir görselini, ‘‘Güfte Renginde Şiir Ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi ve Youtube’da yayımladığım bir (Aynı camdan bakan iki çift gözle – İKİMİZ https://www.youtube.com/watch?v=tCddasY4XsM  ) şarkımı bırakıyorum.
ÖĞRENDİM BEN DİYECEKSİN

İlk adımdan sonra yıllar geçecek
Ne zaman büyüdüm ben diyeceksin
Eğitim notundan karne alacak
Her şeyi öğrendim ben diyeceksin

Yalancı sözlerle aldanacaksın
Sahtekâr yüzlerle şaşıracaksın
Yabancı gözlerle ağlayacaksın
Çok şeyi öğrendim ben diyeceksin

Kalplerde güzellik de bulacaksın
Kirlenmiş Dünyayı da göreceksin
En baştan her şeyi düşüneceksin
Bir şeyi öğrendim ben diyeceksin

Verilen sözleri dil tutmayınca
Sabahtan akşama fikir cayınca
İhanet insanda baki kalınca
Az şeyi öğrendim ben diyeceksin

Bilgiler akılında fikir olacak
Duygular kalbinde boyut bulacak
Gönlünde sevgiler dolup taşacak
Hiçbir şey öğrendim ben diyeceksin.
Perihan KOCA

www.perihankoca.com
www.sanatinrenkleri.com
[email protected]
[email protected]
Instagram & Facebook & Twitter