Sen benim yolumdan yürümedin. Umutlu bir sabahın kendime rağmen gözlerimi nasıl kamaştırdığını bilemezsin. Simsiyah gece beni içine çekerken orada değildin. Benim yolumdan yürümedin. Çıkmaz sokakların sonunda ümitsizliğimden bir haberdin. Yokuşu tırmanırken kesilen nefesim değildin. Uçurumun kenarında kalp çarpıntım değildin. Yorulduğumda ağrımadın, düştüğümde kanamadın.

Şimdi sen benim yoluma ‘’yol değil’’ derken seni mi dinleyeceğim ben? Yolumdan dönmemi istiyorsun ya, sana mı soracağım? Gel bir bak gözlerime! Gözümün önünde duran ama yol zorlaştıkça gözlerini kaçıran ‘ben’lerimi görüyor musun? Hadi! Dünya üstüme yürürken elimi bırakan o sanrılarımla tanış, yol kenarında yıkılmış evimi gör. Vedalaşamadığım mezarlıklarda yürü. Canımı yakan yüzleşmelerimin ıssız sokaklarına gir. Titreye titreye aştığım sınırlarda dolaş. Yuvarlandığım boşluklardan düş. Hadi! Gel de yargılarını caddelerime sığdır! Uçsuz bucaksız geçmişimi al da nasihatlerinin kalıbına sıkıştır. Hayatımı hayatın zannettiğin haritaları gel de yoluma uydur! Yapamazsın! 

Sen ezberlenmiş ışıklı yolların ahlak bekçisisin. Peki bilmediğin karanlıklarda başıma gelenleri biliyor musun? Güya yolsuzların yol göstericisisin. Peki, kendi içimde kayboluşlarımı biliyor musun? Acısıyla tatlısıyla ve düşe kalka benim daha gidecek yolum var. Kusura bakma hayatımla ilgili kestiğin ahkam yüzünden senin hapishanende yatmayacağım.

Sen bana nasıl yaşayacağımı öğretemezsin.  Bana ayna tuttuğunu zannettiğin çerçevede senin yansıman var.  Ben sen değilim. Bana model gösterdiğin kahramanda kusurlu bir kusursuzluk var. Ben o değilim. Beni dâhil etmek istediğin kalabalıklarda zorunlu aidiyetler var. Ben onlar değilim. Yanlışlarımı gözüme sokuyorsun ama nedenlerimi bilmiyorsun. Dikenlerimi kesmek istiyorsun ama köklerimi tanımıyorsun. Beni farklılıklarımdan vuruyorsun ama özümün farkında değilsin.

Ben daha o eski yıkık evimin temelinden yeni evler yapacağım. Ne kadar acı verse de çocukluğumdaki evimin kitabını yazıp öğrenene kadar onu okuyacağım. Kusura bakma hayatımla ilgili ahkam kestiğinden senin bildiğini okumayacağım. Yapma! Ben senin geçmişinin tedavisi değilim. Sen sensin, ben benim. Beni bırak, hayatımı yargılamayı bırak. Bırak beni, kendimi yaşayayım. Kusura bakma hayatımla ilgili kestiğin ahkam yüzünden senin hayatını yaşamayacağım.