Sen Olsaydın Seçilmez Seçerdim

Milyarlarca insanın ortasında, kelimelerin, gürültünün, çığlıkların, ağız dolusu küfürlerin, iki gözü iki çeşmelerin, gözyaşlarının! Olmayan arkadaşlıkların, yaşanmayan dostlukların, düşmanlıkların, çekiştirmelerin, çekişmelerin, çekip gitmelerin, tabuların, ayıpların, günahların, töre cinayetlerinin, ortasında yaşamak istemiyorum.

Ön sevişmelerin, son birleşmelerin, bir dakikada sonlanan ve adında seks denen, fantezilerin ayyuka çıktığı, doyumsuzlukların sınır tanımadığı, yaşadıklarına yaşamadıklarını da ekleyerek ağız dolusu masalarda anlatanların!

Çocuk katillerinin, sübyancıların, tacizcilerin, tecavüzcülerin, …
mış gibilerin,  …miş lerin, …muş gibilerin arasında kaybolmak istemiyorum.

Hamburgerin, koka kolanın, mumbarın, hormonlu gıdaların, hormonsuz insancıkların, görünmeyen düşmanlıkların, görünür savaşların, boş gevezeliklerin, kendini bilgiç sanan bilgi yoksunlarının, çoğun peşinde koşup, azla yetindiğini söyleyen yalancıların!

Birbirine benzeyen TV kanallarının…
Kendini tekrarlayan gazetelerin, dergilerin, reklâm afişlerinin, anlamsız kampanyaların içinde boğulmak istemiyorum.

Mini, süper, mega, gross marketlerin, türkü barların, ucuz meyhanelerin, eğlence ile ilgisiz eğlence merkezlerinin, halk otobüslerinin ve kilitlenmiş trafiğin, paranın, paralarının hesabını bilmeyenlerin, paraları olmadığı için hesap yapamayanların, yalıda, villada, kondu da, sokakta yaşayanların ve daha bir çoğunun ortasındaki ıssızlıkta yaşamak istemiyorum…

Çokluğun ortasında ıssızlıkta yaşıyorum!…
O zaman işte o zaman, hayallerime kapanıyorum.
Olmasını istemediklerimden arınarak, içinde zorlarda olan benim hayallerimin.
Hayallerim olmasa, ben olmam ki, olamam ki…

Onlarla varım, onlarla tutunuyorum, onlarla gülüyorum ağlıyorum, üzülüyorum, seviniyorum, onlarla yürüyor, koşuyor, onlarla yaşıyorum.

Hayallerimi kimse görmüyor, duymuyor, el uzatamıyor, saldıramıyor, tartışamıyor, ezemiyor, durduramıyor, karartamıyor, yok edemiyor…
Seninle ilgili de hayaller kurdum, içinde sevda olan…

Dostluk, arkadaşlık, sırdaşlık, yarenlik olan…

Omzuna başımı dayamak istedim çoğu kez.
Göğsündeki kılları okşayarak uyumak istedim.
Seni düşledim el ele, kol kola…

Hani sırtımı dönmekte sakınca görmediğim. Hani konuşurken susturulmadığım. Hani her şeyi ama her şeyi konuşabildiğim…

Bilmediklerimle yargılanmadığım.

Bildiklerimden dolayı övgüye değer bulunduğum! Ufacık yaramazlıklarımı görmezden gelen…

Saygısızlıklarımın affedilmesinde güçlükler yaşadığım…

İçinde günahların, ayıpların olmadığı ve çıplaklığımdan utanmadığım.

Sevişirken canımı acıtmayacağından emin olduğum, orgazmı birlikte yaşadığım.

Sevgisiz, saygısız olmadığım, hep güvendiğim…

Ama hep güvendiğim…

Yalansız, dolansız, yanlışsız, bir çocuk gibi ve hep inanarak…
Öğrenerek, ama tümünü senden öğrenerek…

Konuşmayı öğrenir gibi, yürümeyi öğrenir gibi, koşmayı öğrenir gibi, alfabeyi öğrenir gibi…

Silinse hafızam, ya da bir şansım daha olsa seçilmez, seçerdim.
Evet seni seçerdim, ürkmeden, korkmadan yürürdüm.

Evet seninle ilgili de hayaller kurdum.

Bir kez hayalhanemde; uyandığımda kelebekler vadisindeydik. Uçuşan kelebeklerin arasından sevgiyle beni izlediğini gördüm.

Ongun gecenin ardından, şefkatle okşayan ellerinden, bedenimin bir kez daha çözüldüğünü hissettim.

Derin aldığım nefesle mercan otu kokusunu içime çektiğimde dalgalar dışarıda değil, odamda sevişiyordu.

Günaydın öpüşmelerine karışan iksirle başım dönüyordu.

Hayallerimin arasından çıkıp gelen sevgili seçilmez, seni seçerdim.

Bu yazıyı yazdığımda "Sen" yaşamıma dahil değildin.

Şimdi diyorum ki sevgilim, hayallerimin içinden kopup gelen, ete kemiğe bürünen "O" sensin. "O" sensin. 


Hatice Özbay
[email protected]