Gidersen git...

Milli Eğitim Bakanı, kendisine derdini anlatmaya gelen atanamayan öğretmene ‘ağlamayın’ tavrı takınıyor; TÜİK iş bulma umudunu yitirenleri işsiz saymıyor; yurt parasını bulamayan gence ev satılmaya çalışılıyor; emeğine saygı isteyene şımarık muamelesi gösteriliyor ama sorarsanız ülkede gençler hiç bir zaman bu kadar değer görmemiş oluyor.

Her zaman, ama özellikle pandemi sürecinde sağlık çalışanlarına teşekkür edilmesi gerekirken cinayetler işleniyor; söz verilen özlük haklarında iyileşme istendiğinde ise ‘gidersen git’ deniliyor.

Gidecekler merak etmeyin. Fırsatını bulanlar gidecekler. Ama bilin ki gidenler; ülkeye yük olanlar değil, ülkenin yükünü kaldıranlar olacak. Çünkü daha önce de yazdım tüm dünya yetenek avında.

Almanya son hamleyi yaptı ve yeni bir statü belirledi. Ülkesinde nitelikli insanların daha hızlı iş bulabilmesini sağlamak için fırsat kartı icat etti. Daha önce 2021 yılındaki Göçmen Yasası’ndaki düzenlemeyle esasen bunun sinyallerini vermişti. Ama şimdi açıktan yeteneklileri ve yeteneğini ispat edenleri çağırıyor.

Üstelik bunu da ‘kapıları açtık; gelin’ diyerek yapmıyor. Yıllar içinde alımları azaltacak belli bir planlama yapmış ve açıktan çağrıda bulunuyor. Kimler mi gidecekler? Noktasına virgülüne dokunmadan o branşları aktaralım:

“Hemşire ve bakıcı: (Hasta bakımı, yaşlı ve çocuk bakımı), doktorlar. Mühendisler (endüstriyel bir bölge olarak her sektörden ihtiyaç duyuluyor. Otomasyon teknolojisi, inşaat, mimarlık, otomotiv sanayi - elektrikli ulaşım ve sürücüsüz ulaşım dahil, yenilenebilir enerjiler, çevre koruma ve yapay zeka).

BT uzmanları (yazılım geliştirme, uygulama destek, IT güvenliği, veri bilimi); bilim insanları (biyoteknoloji, kimya, enerji ve çevre mühendisliği, eczacılık, fizik); zanaatkarlar (inşaat ve gelişim, metal ve elektronik, ahşap ve plastik, endüstriyel temizlik, el yapımı gıda ürünleri, sağlık ve kişisel bakım, grafik tasarım, giyim, tekstil ve deri endüstrisi) ve hizmet sektöründe çalışabilecek profesyoneller.”

‘Gidersen git’ ha? Burada niteliği yüksek iş gücünü ve insanları kaybetmekten söz ediyorum. Zaten ücretlendirme ve sosyal haklar açısından mukayese kabul etmeyecek kötülükte olanaklar sunuyoruz; üzerine bir de kapıyı gösteriyoruz.

Kapıyı göstermek zaten bir skandal. Kiracı ev sahibini kovuyor kimse garipsemiyor. Hakkını arayanın anarşist, konuşanın provokatör, doğruyu söyleyenin spekülatör olarak nitelendirildiği ülkem bu şartlar altında düşüncenin ve yaratıcılığın esas olduğu ekonomik çağa adım atıyor.

Aslında adım attığını zannediyor. Girdiği tek kapı ise çıkmaz sokak. Ne yazık ki bilgiye değer verilmeyen ortamda, bilgiyi reddeden bir zihniyetin, ülkenin bilgi ve iş üretenlerini yollamaya çalıştığı, dünyada da onlara kapıların sonuna kadar açıldığı bir zaman dilimine geldik. İnsanın vah ülkem vah’ diyesi geliyor.
[email protected]