Şairliğimden utanırım korkarım

Kelimelerdeki kifayetsizlikten

 Şairliğimden utanırım küserim

 Çelişkilerdeki dengesizlikten

Hayat bu arkadaş deyiminden utanırım

 Nefes alırken incittiğim bedenimden

 Çekinirim saçımdaki beyaz tellerden

 Yollardaki çakıl taşlarına kıyamam

 Dağlardaki kar 'dan üşümeye korkarım

 Yüreklerdeki sancılardan

Ağızlardaki ağıtlardan ben korkarım arkadaş

İnsan görünüp insanlıktan nasip alamamaktan.

Şairliğimden utanırım saymaya korkarım

Bir bir yalan dolu yılları bakmaya korkarım

Gerideki ilkeli sayfalara küserim cancağazım

Geleceğime bugünüme korkarım arkadaş

 Uyuyandan görmeyen duymayandan

Yanaklarım kızarır boynum eğilir

Sol yanım kanar elim titrer korkarım

Ufuktaki kırmızı buluttan gök gürlemesinden korkarım

 Bir türlü yağmayan yağmurdan sıcaklardan korkarım

Su bulamayan kuştan gece havlayan köpekten korkarım

Uçan böceğin kanat sesinden şairliğimden utanırım

Cümlelerdeki sesten nefisimin kesilmesinden 

Silik şahsiyetlerden kıpırdayamayan ruhlardan korkarım

 Gölgesi ile ölüp öldürüp diriltenden utanırım

Yalan değil ya Aşk’tan korkarım

ya seline kapılıp yaprak gibi titremekten

Şairliğime inanamam ben yoktan korkarım

Olanı görmeyenden şükür bilmeyenden

Dolu gibi yağan geride su bile bırakmayan

 havadan çekinirim utanırım şairliğimden ,!

Desem ki şiir istedi canım

Hani paşa gönlüm demleniyor ya

Bir gönlün kıyısında desem ki uçuşuyor

 Şifon entarim meltem rüzgarlarında

Hani deyiversem ki kirazlı şapkam var

Başımda ayaklarım serin sularda oynaşıyorum

 Akşamları yakamozun kıpırtısıyla

Sallasam mendiller geçen her gemiye seslensem

 Şöyle keyfimce benim gönlüm sultan

Ya taksam takıştırsam dizeleri sıralasam

Şiirleri boyasam resimleri duman olsam

Yaksam ocakları yok vazgeçtim cancağazım

Şairliğimden utanırım.           

Ş.Tanyol Akdağ  26/06/2014