Riva Kampı’nda Kuzey Ormanları Savunması

3. Köprü sonrasında gündeme gelen İstanbul’un kuzeyindeki ormanların kıyımına dikkat çekmek amacıyla, Kuzey Ormanları Savunması tarafından başlatılan eylem çerçevesinde 7- 8 Eylül tarihleri arasında Riva’da kamp kurulacak.

Yeşil Gazete’den edinilen bilgiye göre;

Sabah saatlerinden itibaren Riva Elmas Burnu kamp alanına gelen katılımcılar çadırlarını kurarak 3. köprü, 3. havalimanı gibi tehditlerle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan Kuzey Ormanları’nın şenlikli bir şekilde savunulacağını, Gezi ruhunun burada da canlanacağını haykırmaya başladılar.

Saat 15. 00′den itibaren başlayan atölyelere katılımcıların ilgisi yoğun. İlk atölye, Buğday Derneği’nin düzenlediği Gerçek Temizlik Atölyesi idi.

Atölyeden önce bir konuşma yapan Oya Ayman, “ Kentliler olarak doğanın tahrip edilmemesi konusunda vereceğimiz mücadelenin yanında, doğaya zarar vermeyecek alışkanlıkları da yaymazsak doğanın tahribatını durdurmamız mümkün olmayacak” dedi.

Kuzey Ormanlarını savunmak için Riva Kampı’na gelen kentliler, aileleri ile beraber “yeşilin hastası” olduklarını gösterdiler.

Günün ikinci atölyesi, Doçent Dr. Necmi Aksoy’un düzenlediği “Anadolu Ağaçları”, ormanın içinde geze geze yoluna devam ediyor.

Haber ve Fotoğraflar: Bora Kabatepe

Not: Kuzey ormanları

İstanbul'un kuzey ormanları, Karadeniz ikliminin etkisinde biçimlenmiştir. Kuzey kesimlerde Karadeniz iklim özellikleri gözlemlenmekte; buna bağlı olarak sıcaklık ve yağış miktarı ilin güneyine göre değişiklikler göstermektedir. Kuzeyde yağışın fazlalığı ve sıcaklığın daha elverişli olması, toprakta bol miktarda humus oluşumuna olanak sağlamıştır. Güney kesimlerdeyse kurak dönemin uzunluğu ve don döneminin kısalığı humus oluşumunu azaltmıştır. Bu nedenle kuzeyde nemcil karakterde ormanlar oluşurken, güneyde kuraklığa dayanıklı türlerden oluşan ormanlar gelişmiştir.

Nemcil ormanlar, en kuzeyde Karadeniz kıyılarından başlayarak içlere kadar sokulurlar. Vadi içlerinde ve yükseltilerin kuzeye bakan yamaçlarında ormanlar en gür ve gelişkin hâllerinde bulunurlar. Bu orman özellikleri, ilin her iki yakasında da hemen hemen aynıdır. Çatalca Yarımadası'nda da Kocaeli Yarımadası'nda da kuzey yamaçlar nemcil ormanlarla, güney yamaçlar kuraklığa dayanıklı türlerle kaplıdır. İç kesimlerde Karadeniz etkisinin kaybolduğu bölgelerde çeşitlilik büyük ölçüde azalır ve tekdüze bitki yayılımları başlar.

İstanbul'un kuzey ormanları insan etkisiyle bozulmaya başladığında, yerlerini maki elemanları almaya başlar. Bu makilik alanlar, türce daha az olsa da, iklim ve toprak yapısı nedeniyle daha gürbüz bir yapıda görülürler. Çoğu yerde maki elemanları, kocayemiş, defne ve akçakesmelerden oluşur. Kuzeyde yetişen türlere göre daha gür ve boylu olduklarından birer ağaç görünümü alabilirler.

İstanbul'un kuzey ormanlarında görülen türler arasında sapsız meşe, saplı meşe, doğu kayını, Anadolu kestanesi, adi gürgen, gümüşi ıhlamur, adi kızılağaç, ova karaağacı, ova akçaağacı ve titrek kavak sayılabilir. Bunlar içinde sapsız meşe, kuzey ormanları içinde toplamda %75'lik bir paya sahiptir. Bunu Balkanlara özgü Macar meşesi izler. İstanbul'da sapsız meşenin ardından en çok görülen ağaç türü kestane idi. Ancak 1950-1960'lardan sonra bir patojenin neden olduğu mürekkep hastalığının tüm İstanbul ormanlarına yayılması sonucu kestaneler bugün hemen hemen İstanbul ormanlarından silinmişlerdir.

İstanbul ormanları, insan müdahalesi nedeniyle büyük oranda daralmış ve daralmayı sürdürmektedir. Örneğin Belgrad Ormanları 17'nci yüzyıl sonlarında 13 bin hektarlık bir alana yayılıyor ve Levent-Beşiktaş bölgesine kadar uzanıyordu. Ancak bu oran gittikçe azalarak günümüzde 5,442 hektara kadar gerilemiştir. Orman alanlarının büyük bölümü yakın zamana kadar kente yakacak odun sağlamak amacıyla baltalık olarak değerlendirilmekteydi. Geçmişte baltalık olarak kullanılan ormanların büyük bölümü günümüzde bozulmuş ormanlara dönüşmüşlerdir. Orman alanlarının büyük bir bölümü ise şehirleşme nedeniyle yok olmuştur.

Kaynak: Wikipedia